İçeriğe atla

2002 UEFA Kupası finali

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(2002 UEFA Kupası Finali sayfasından yönlendirildi)

2002 UEFA Kupası finali
Maç afişi
Etkinlik2001-02 UEFA Kupası
Feyenoord Borussia Dortmund
Hollanda Almanya
3 2
Tarih8 Mayıs 2002
YerFeijenoord Stadyumu, Rotterdam
Maçın oyuncusuJon Dahl Tomasson (Feyenoord)
HakemPortekiz Vítor Melo Pereira (Portekiz)
Seyirci45.611
← 2001 2003 →

2002 UEFA Kupası finali, 8 Mayıs 2002'de, Hollanda'nın başkenti Rotterdam'daki Feijenoord Stadyumu'nda oynanan ve UEFA Kupası'nın 2001-02 sezonunun şampiyonunun belirlendiği maçtır. Hollanda ekibi Feyenoord ile Alman Borussia Dortmund takımları arasında oynanan maçı 3-2'lik skorla Feyenoord kazandı. UEFA Kupası'nın otuz birinci finali olan bu maç, 1998'de UEFA Kupası'nda tek maçlı final sisteminin uygulanmaya başlamasından bu yana, bir final maçının finalist takımın sahasında oynandığı ilk maç oldu.[1]

Feyenoord bu maçın öncesine kadar, Tottenham Hotspur'u yenerek UEFA Kupası'nı kazandığı 1974 yılından bu yana bir UEFA müsabakası kazanamamıştı.[2] Son Bundesliga şampiyonu Borussia Dortmund ise, 1997 UEFA Şampiyonlar Ligi finalinden bu yana ilk kez bir UEFA müsabakası finalinde mücadele etti. Feyenoord'un elde ettiği bu zafer, 1995'teki Ajax'ın UEFA Şampiyonlar Ligi şampiyonluğundan 7 yıl sonra bir Hollanda kulübünün UEFA müsabakalarındaki ilk zaferi oldu.[3]

Finale giden yol

[değiştir | kaynağı değiştir]
Daha fazla bilgi: 2001-02 UEFA Kupası

Feyenoord ve Borussia Dortmund, 2001-02 sezonundaki Avrupa kupaları mücadelesine UEFA Şampiyonlar Ligi'nde başladı ve her iki takım da gruplarını üçüncü sırada tamamlayarak üçüncü turdan itibaren 2001-02 UEFA Kupası'na dahil oldu.[4]

Borussia Dortmund

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dortmund, Şampiyonlar Ligi üçüncü ön eleme turunda Şahtar'ı her iki maçın toplamında 5-1 mağlup ederek Avrupa mücadelesine başladı.[5] Takım, Liverpool'a karşı son grup maçını kazanması durumunda ikinci grup aşamasına katılma şansı elde edecekti, ancak 2-0 kaybetti ve Boavista ile aynı puanda olmasına rağmen gol farkından dolayı B grubunu 3. sırada tamamlayarak elendi.[6][7]

UEFA Kupası üçüncü turunda Danimarka ekibi København ile eşleşti ve deplasmanda oynadığı ilk maçı Heiko Herrlich'in uzatmalarda attığı golle 1-0 kazandı.[8] İkinci maç da 89. dakikada Jan-Derek Sørensen'in attığı golle 1-0'lık Dortmund galibiyetiyle sona erdi ve Alman ekibi dördüncü tura adını yazdırdı.[9] Dördüncü turda, Şampiyonlar Ligi grubunu üçüncü tamamlayarak UEFA Kupası'na katılan Fransa'nın Lille takımı ile eşleşti.[10][11] Deplasmanda oynanan ilk maçta rakibiyle 1-1 berabere kalan Dortmund,[12] maçın 67. dakikasında Ewerthon ile öne geçti ancak Selahaddin Basir 72. dakikada Lille'e eşitliği getiren golü kaydetti. Westfalenstadion'da oynanan ikinci maçın 0-0 berabere tamamlanmasıyla birlikte Dortmund, deplasman golü kuralı ile çeyrek finale yükseldi.[13] Çeyrek finalde eşleştiği Çekya ekibi Slovan Liberec ile Prag'da oynanan ilk maç 0-0 berabere bitti.[14] Dortmund, ikinci maçta rakibini 51. dakikada Márcio Amoroso, 57. dakikada Jan Koller, 70. dakikada Lars Ricken ve 89. dakikada Ewerthon'un golleriyle 4-0 mağlup ederek yarı finale yükseldi. Bu aşamadaki rakibi, İtalyan ekibi Milan'dı.[15] Dortmund sahasında oynadığı ilk maçı 4-0 kazanırken, Márcio Amoroso ilk yarıda hat-trick yaptı. Jörg Heinrich ise 63. dakikada attığı gol ile karşılaşmanın skorunu belirledi.[16] Milan, ikinci maçta Filippo Inzaghi ve Cosmin Contra'nın ilk 18 dakikada attığı gollerle 2-0 öne geçse de; 90+2. dakikada Serginho'nun penaltıdan attığı gole kadar skoru değiştirmeyi başaramadı. Milan'ın maçı uzatmalara götürebilmek için bir gole daha ihtiyacı vardı. Ancak Lars Ricken, 90+4. dakikada skoru 3-1'e getiren golü attı ve Dortmund 1997 Şampiyonlar Ligi finalinden bu yana ilk kez bir UEFA turnuvasında finale çıkma başarısı gösterdi.[17]

Feyenoord

[değiştir | kaynağı değiştir]
2002 UEFA Kupası finali'ne ev sahipliği yapan Feijenoord Stadyumu

Eredivisie'yi ikinci sırada tamamlayarak Şampiyonlar Ligi grup aşamasına katılan ve burada bir maç kazanabilen Feyenoord, grubu Sparta Praha'ın altı puan gerisinde üçüncü sırada tamamlayarak turnuvadan elendi.[18] Daha sonra UEFA Kupası'na üçüncü turdan katılmaya hak kazanarak Almanya'nın Freiburg takımıyla eşleşti.[19] Feyenoord evinde oynadığı ilk maçı Shinji Ono'nun attığı golle 1-0 kazandı.[20] Deplasmanda oynanan karşılaşmada ise Freiburg 21. dakikada Sebastian Kehl ve 49. dakikada Levan Kobiaşvili'nin golleriyle 2-0 öne geçti. Pierre van Hooijdonk 57. dakikada takımının deplasman golü kuralı ile tur atlamasına imkân verecek golü kaydetti.[21] Ancak Feyenoord 86. dakikada Leonardo Santiago'nun attığı gol ile bu kurala ihtiyaç duymadan adını dördüncü tura yazdırdı.[22] Dördüncü turda İskoç ekibi Rangers ile karşılaşan Feyenoord, Glasgow'da oynanan ilk maçta, Shinji Ono'nun 72. dakikada attığı golle 1-0 öne geçse de, Rangers 81. dakikada Barry Ferguson'un penaltıdan attığı golle skorda dengeyi sağladı ve maç 1-1 sona erdi.[23][24] Rotterdam'da oynanan ikinci maç Feyenoord'un 3-2'lik galibiyetiyle sona erdi ve böylece Feyenoord adını çeyrek finale yazdırdı.[25]

Feyenoord, çeyrek finalde bir başka Hollanda ekibi PSV ile eşleşti. İlk maçta rakibi karşısında Van Hooijdonk ile öne geçti; ancak Mateja Kežman 47. dakikada PSV adına skoru eşitleyen golü attı.[26][27] İkinci maçın 75. dakikasında Mark van Bommel'in attığı gol PSV'yi 1-0 öne geçirdi.[28] Bu skor PSV'nin yarı finale çıkması için yeterliydi ancak maçın uzatma dakikalarında Johan Elmander'in pasında Van Hooijdonk maçı ekstra uzatmalara götüren golü kaydetti.[28] PSV, Van Bommel'in ikinci sarı karttan ihraç edilmesiyle birlikte, penaltı vuruşlarına kadar oynanan 30 dakikalık sürede 10 kişiyle mücadele etti.[28] Uzatma sürelerinin de eşitlikle geçilmesinin ardından penaltı vuruşlarına geçildi. Giorgi Gakhokidze'nin kaçırdığı penaltıya kadar kullanılan tüm penaltı vuruşları golle sonuçlandı. Van Hooijdonk Feyenoord'un beşinci penaltısını gole çevirdi ve takımının yarı finale yükselmesini sağladı.[29] Dortmund gibi Feyenoord da yarı finalde bir başka Milano ekibi Internazionale Milano ile eşleşti.[15] Feyenoord deplasmanda oynanan ilk karşılaşmayı Iván Córdoba'nın kendi kalesine attığı gol ile 1-0 kazandı.[30] İkinci karşılaşmada Feyenoord, Van Hooijdonk ve Jon Dahl Tomasson'un golleri ile 34. dakikada 2-0'lık üstünlüğü sağladı. Aynı zamanda da toplamda 3-0 öne geçti.[31] Inter son dakikalarda Javier Zanetti ve Mohamed Kallon'un attığı iki gol ile eşitliği sağladı ancak Feyenoord toplamda elde ettiği 3-2'lik skorla finale yükselen taraf oldu.[32]

Feyenoord Borussia Dortmund
Rakip Sonuç Maçlar Tur Rakip Sonuç Maçlar
Almanya Freiburg 3-2 1-0 (e) - 2-2 (d) Üçüncü tur Danimarka København 2-0 1-0 (d) - 1-0 (e)
İskoçya Rangers 4-3 1-1 (d) - 3-2 (e) Dördüncü tur Fransa Lille 1-1 (d) 1-1 (d) - 0-0 (e)
Hollanda PSV 2-2 (5-4 p) 1-1 (d) - 1-1 (e) Çeyrek final Çekya Slovan Liberec 4-0 0-0 (d) - 4-0 (e)
İtalya Internazionale 3-2 1-0 (d) - 2-2 (e) Yarı final İtalya Milan 5-3 4-0 (e) - 1-3 (d)

Maç

[değiştir | kaynağı değiştir]

Feyenoord'da attığı toplam sekiz golle Pierre van Hooijdonk ve Borussia Dortmund'da ise attığı toplam beş golle Márcio Amoroso o sezon yarışmada takımları adına en çok gol atan iki isimdi. Final maçında Hooijdonk iki, Amoroso ise bir gol daha kaydetti.

Bu maç Borussia Dortmund forması giyen Jürgen Kohler'in son maçıydı,[33] ancak karşılaşmanın 31. dakikasında ihraç edildi. Taraflar daha önce 1999-2000 UEFA Şampiyonlar Ligi'nde iki kez karşılaştı ve bu iki karşılaşma da berabere tamamlandı. Borussia Dortmund'da sırt sakatlığı geçiren Stefan Reuter'in fitness testinden geçmesiyle kadroya dahil edildi.[33]

İlk yarı

[değiştir | kaynağı değiştir]
Pierre van Hooijdonk ilk yarıda Feyenoord adına iki gol attı.

Maçtaki ilk şut denemesi Feyenoordlu Bonaventure Kalou'den geldi ancak bu şut kaleci Jens Lehmann'ın yanından dışarı çıktı.[33] 10 dakika sonra Lehmann'ın kalesinden ileri çıktığını gören Shinji Ono'nun çektiği şut yandan dışarı çıktı.[33] Maçın 15. dakikasında Amoroso'nun pasında ceza sahasında topla buluşan Tomáš Rosický'nin şutu kaleci Edwin Zoetebier'de kaldı.[33] Karşılaşmanın 19. dakikasında Pierre van Hooijdonk kullandığı serbest atışta gole yaklaştı ancak top sağ kale direğinden oyun alanına geri döndü.[33] Feyenoordlu Tomasz Rząsa 23. dakikada rakibine arkadan yaptığı müdahalenin ardından sarı kart gördü, devamında kullanılan serbest vuruş ise sonuçsuz kaldı. Daha sonra gelişen bir Dortmund atağında, Feyenoord ceza sahası içinde Ewerthon'un pasında Evanílson topu kale direğinin üzerinden dışarı gönderdi.

Dortmund formasıyla son maçına çıkan Jürgen Kohler, maçın 31. dakikasında Dortmund ceza sahasında Jon Dahl Tomasson'u çekerek düşürdü ve kırmızı kart gördü. Kazanılan penaltıyı Van Hooijdonk kaleci Jens Lehmann'ın sağ tarafından ağlarla buluşturdu.[33] Bu golden yedi dakika sonra Van Hooijdonk serbest vuruştan attığı golle skoru 2-0'a getirdi. Ayrıca bu golle birlikte sekizinci kez rakip fileleri havalandırmış oldu.[33]

İkinci yarı

[değiştir | kaynağı değiştir]

Dortmund, ikinci yarının başında Márcio Amoroso'nun ceza sahasında Patrick Paauwe tarafından düşürülmesiyle penaltı kazandı.[33] Paauwe sarı kart ile cezalandırıldı. Amoroso kullandığı penaltı atışını gole çevirerek skoru 2-1'e getirdi.[33] Amoroso iki dakika sonra rakip ceza sahası içerisinde hakemi aldatmaya yönelik hareketinden dolayı sarı kart gördü. Dortmund'un golünden üç dakika sonra, Milan'a transfer olan ve Feyenoord ile son maçına çıkan[33] Jon Dahl Tomasson, rakibin ofsayt tuzağını bozarak rakip fileleri havalandırdı. Jan Koller 58. dakikada 25 metrelik mesafeden yaptığı vuruşla skoru 3-2'ye getirdi.[34] Dortmund, daha sonra Lars Ricken'in yerine Jörg Heinrich'i ve Ewerthon'un yerine Otto Addo'yu oyuna soktu, ancak maçta başka gol olmadı ve Feyenoord 3-2'lik skorla galip gelerek kupayı müzesine götürdü.[33][35]

Ayrıntılar

[değiştir | kaynağı değiştir]

8 Mayıs 2002
20.45 OAYS
Feyenoord Hollanda 3 - 2 Almanya Borussia Dortmund
Van Hooijdonk Gol 33' (pen.), 40'
Tomasson Gol 50' 		Rapor
[36] 		Amoroso Gol 47' (pen.)
Koller Gol 58'


Feyenoord
Borussia Dortmund
GK 1 Hollanda Edwin Zoetebier
RB 2 Gana Christian Gyan
CB 8 Hollanda Kees van Wonderen
CB 17 Hollanda Patrick Paauwe 46. dakikada sarı kart gördü 46'
LB 3 Polonya Tomasz Rząsa 23. dakikada sarı kart gördü 23'
RM 7 Fildişi Sahili Bonaventure Kalou 76. dakikada oyundan çıktı 76'
CM 6 Hollanda Paul Bosvelt (K)
CM 14 Japonya Shinji Ono 85. dakikada oyundan çıktı 85'
LM 32 Hollanda Robin van Persie 63. dakikada sarı kart gördü 63' 63. dakikada oyundan çıktı 63'
CF 10 Danimarka Jon Dahl Tomasson
CF 9 Hollanda Pierre van Hooijdonk
Yedekler:
GK 30 Hollanda Henk Timmer
DF 4 Şili Mauricio Aros
DF 20 Hollanda Ferry de Haan 85. dakikada sarı kart gördü 85' 85. dakikada oyuna girdi 85'
DF 26 Belçika Pieter Collen
FW 11 Brezilya Leonardo 63. dakikada oyuna girdi 63'
FW 15 İsveç Johan Elmander 76. dakikada oyuna girdi 76'
FW 18 Rusya İgor Korneyev
Teknik direktör:
Hollanda Bert van Marwijk
GK 1 Almanya Jens Lehmann
RB 3 Brezilya Evanílson
CB 2 Almanya Christian Wörns
CB 5 Almanya Jürgen Kohler Red card 31'
LB 17 Brezilya Dedê 52. dakikada sarı kart gördü 52'
RM 18 Almanya Lars Ricken 70. dakikada oyundan çıktı 70'
CM 7 Almanya Stefan Reuter (K)
CM 10 Çekya Tomáš Rosický 66. dakikada sarı kart gördü 66'
LM 12 Brezilya Ewerthon 61. dakikada oyundan çıktı 61'
CF 8 Çekya Jan Koller
CF 22 Brezilya Márcio Amoroso 49. dakikada sarı kart gördü 49'
Yedekler:
GK 20 Almanya Philipp Laux
DF 6 Almanya Jörg Heinrich 70. dakikada oyuna girdi 70'
DF 23 Cezayir Ahmed Reda Madouni
MF 4 Yugoslavya Federal Cumhuriyeti Miroslav Stević
MF 15 Nijerya Sunday Oliseh
MF 19 Gana Otto Addo 61. dakikada oyuna girdi 61'
FW 29 Norveç Jan-Derek Sørensen
Teknik direktör:
Almanya Matthias Sammer

Maçın adamı:
Danimarka Jon Dahl Tomasson (Feyenoord)[38]

Yardımcı hakemler:
Portekiz Paulo Januário (Portekiz)
Portekiz Carlos Matos (Portekiz)
Dördüncü hakem:
Portekiz Lucílio Batista (Portekiz)

Maç kuralları

İstatistikler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Maç sonrası

[değiştir | kaynağı değiştir]

Final maçının Rotterdam'ın siyasi kahramanı Pim Fortuyn'un öldürülmesinden iki gün sonra oynanması sebebiyle kutlamalar stadyumun içinde ve dışında yapıldı.[40] Fortuyn'un öldürülmesi nedeniyle, elde edilen şampiyonluk Coolsingel Meydanı'nda taraftarlarca resmî olarak kutlanmadı.[41] Feyenoord'un UEFA Kupası mücadelesi sırasında, Black & White Brothers'ın "Put Your Hands Up" adlı şarkısının bir parodisi, Pierre van Hooijdonk'a ithafen "Put Your Hands Up for Pi-Air" adıyla piyasaya çıktı.[42]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ 1998'den beri organizasyonda kendi stadyumunda final oynayan takımlar, 2002'de Feyenoord ve 2005'te Sporting Lizbon'dur.
  2. ^ "Inter rocked by Feyenoord". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 4 Nisan 2002. 26 Mart 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ağustos 2007. 
  3. ^ "Feyenoord boost Dutch". BBC Sport. 8 Mayıs 2002. 15 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  4. ^ "Van Hooijdonk fires up Feyenoord". UEFA. 1 Haziran 2002. 25 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  5. ^ "Dortmund through after second-half surge". UEFA. 23 Ağustos 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  6. ^ "Confident Liverpool down Dortmund". UEFA. 30 Ekim 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  7. ^ "Group B". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  8. ^ "Herrlich seals late Dortmund joy". UEFA. 22 Kasım 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  9. ^ "Sørensen ends København hopes". UEFA. 4 Aralık 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  10. ^ "Group G". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  11. ^ "Fourth Round". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  12. ^ "Dortmund extend unbeaten run in Lille". UEFA. 21 Şubat 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  13. ^ "Dogged Dortmund scrape through". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  14. ^ "Dortmund pose daunting task". UEFA. 14 Mart 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  15. ^ a b "Semi-finals". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  16. ^ "Amoroso puts Dortmund in control". UEFA. 4 Nisan 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  17. ^ "Dortmund see off plucky Milan". UEFA. 11 Nisan 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  18. ^ "Group H". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  19. ^ "Third Round". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  20. ^ "Ono gives Feyenoord the edge". UEFA. 22 Kasım 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  21. ^ "Van Hooijdonk strikes again". UEFA. 6 Aralık 2001. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  22. ^ "Events". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  23. ^ "Late penalty denies Feyenoord". UEFA. 21 Şubat 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  24. ^ "Events". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  25. ^ "Van Hooijdonk fires Feyenoord through". UEFA. 28 Şubat 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  26. ^ "Events". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  27. ^ "Feyenoord gain upper hand". UEFA. 14 Mart 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  28. ^ a b c "Feyenoord keep dream alive". UEFA. 21 Mart 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  29. ^ "Events". UEFA. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  30. ^ "Feyenoord on course for final". UEFA. 4 Nisan 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  31. ^ "Feyenord reach Uefa final". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 11 Nisan 2002. 10 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ağustos 2007. 
  32. ^ "Feyenoord have final say". UEFA. 11 Nisan 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  33. ^ a b c d e f g h i j k l "Final joy for Feyenoord". UEFA. 8 Mayıs 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  34. ^ Davies, Christopher (8 Mayıs 2002). "Van Hooijdonk lifts Feyenoord". The Daily Telegraph. Londra. 21 Kasım 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2007. 
  35. ^ "Feyenoord seal Uefa Cup win". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 Mayıs 2002. 14 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  36. ^ a b c "Full Time Report" (PDF). UEFA. 16 Mart 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Eylül 2012. 
  37. ^ "Lineups and referees". UEFA. 8 Mayıs 2002. 20 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 
  38. ^ "Feyenoord boost Dutch". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 Mayıs 2002. 15 Nisan 2004 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2007. 
  39. ^ "Half Time Report" (PDF). Uefa.com. Union of European Football Associations (UEFA). 16 Mart 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 1 Eylül 2012. 
  40. ^ "Low-key plans for Uefa final". BBC Sport. British Broadcasting Corporation. 8 Mayıs 2002. 18 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2007. 
  41. ^ "'Pi-Air' fired up for final fling". Pressreleases.info. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2007. 
  42. ^ Crean, Thomas (23 Ekim 2009). "Friday's Forgotten Footballer: Van Hooijdonk". The Sports Review. 7 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2011. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=2002_UEFA_Kupası_finali&oldid=32702282" sayfasından alınmıştır